Karol Sienkiewicz. Liber IV. Pisma wierszem

Czwarty wpis poświęcony Karolowi Kazimierzowi Sienkiewiczowi poświęcę malutkiej książeczce wydanej w 1888 r. w Krakowie. To „Pisma wierszem pierwszy raz zebrane i osobno wydane”, zawierające 27 prób poetyckich i przekładów Karola oraz kilka innych ciekawych treści. Jest tam też Warszawianka 1831 r. 

Wydane przez synów

Opisywana książeczka wydana została w 1888 r. w Drukarni krakowskiego „Czasu” Franciszka Kulczyckiego i Spółki, nakładem synów Karola Sienkiewicza: Roberta, Artura i Adama. „Nakładem synów” oznacza, że to oni sfinansowali wydanie publikacji.

Swoją drogą synowie Karola to też bardzo ciekawe i warte przypomnienia postaci: Adam (1836-1898) był francuskim dyplomatą, Robert (1826-1886) to pułkownik armii włoskiej, zaś Władysław Artur (1834-1896) był bankowcem i działaczem społecznym we Francji. Ich potomkowie – a zatem i samego Karola z Kalinówki – nadal gdzieś żyją (jednak nie mam żadnych bliższych informacji).

Inspiracja do wydania książeczki pochodziła od Bohdana Zaleskiego, Barda Ukraińskiego. Tenże Zaleski za doskonały wstęp do wydawnictwa uznał artykuł chwalący twórczość Sienkiewicza, napisany przez Lucjana Siemieńskiego i opublikowany w  krakowskim „Czasie” 16 listopada 1864 r. Autor tak pisał o twórczości Sienkiewicza:

Powie kto, że zbyt skąpo udzielił swoich postrzeżeń z naszej historyi,  że ich i na tomik nie starczy. Prawda; lecz co wyborne, zawsze przenoszę nad obfite.

Warszawianka 1831 r.

Z utworów pomieszczonych w publikacji najbardziej znana jest Warszawianka. Sienkiewicz genialnie przetłumaczył pieśń Casimira François Delavigne’a, napisaną pod wpływem Powstania Listopadowego. Karol z Kalinówki przełożył utwór na początku 1831 r. i wówczas został on opublikowany i niedługo potem wykonany w Warszawie. Szczegóły podaje niezawodna Wikipedia >>>> A jeżeli kogoś ten utwór interesuje to może go posłuchać (w nowoczesnej aranżacji) tutaj >>>

Grób oraz spis dzieł Karola z Kalinówki

Karol Kazimierz Sienkiewicz zmarł, rażony apopleksją, w Paryżu 7 lutego 1860 roku w wieku 67 lat. Jego ciało początkowo złożono prawdopodobnie na cmentarzu Montmartre, ale wkrótce przeniesiono je do Montmorency. Na nagrobek dla Sienkiewicza złożyły się setki polskich emigrantów. Znajduje się na nim napis cytowany w omawianej publikacji:

CAROLUS SIENIUTA SIENKIEWICZ

EQUES POLONUS

GYMNASII CREMENECENSIS ALUMNUS.

RERUM POLONICARUM CALLIDUS

ERUDITUS CONSULTUS AESTIMATOR.

SCRIPTOR ELEGANTISSIMUS.

CLARUS POETA.

BIBLIOTHECAE POLONICAE PARISHS CONDITAE

AUCTOR CONSERVATOR.

MORIBUS INGENIO GRAVITATE PRAECIPUUS.

PATRIAM A VICINIS OPPRESSAM FUGIENS

GALLIAE HOSPITIO PER TRIGENTA ANNOS USUS

NATUS 1793 A. IN KALINÓWKA PAGO UKRAINAE.

REQUIEVIT IN CHRISTO PARISHS D. VII FEB. 1860 A.

Tutaj >>>> można zobaczyć zdjęcie i lokalizację grobu Karola Sienkiewicza

Wydana w 1888 r. publikacja zawiera jeszcze jedną ciekawostkę – spis dzieł wydanych przez Karola Sienkiewicza. Spis ten rozpoczyna tłumaczenie Pani Jeziora Waltera Scotta z 1822 r., kończy zaś La Deffaicte de Tartares et de Turcs, faicte par… Nouvelle édition avec notes et à laquelle on a ajouté le discours de Jean Zamoysky tenu à la diète de Varsovie en 1605 et la réponse de Sigismond III, traduits pour la première fois en français Jana Zamoyskiego z 1859 r., do którego Sienkiewicz napisał wstęp.

Już tylko ten spis sprzed 150 niemal lat pokazuje, jaka droga przede mną.

Publikacja dostępna jest w serwisie POLONA tutaj >>>>>

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Powrót na górę