- przez Karol Sienkiewicz
Pisząc o rodzinie Aszeberg – a takie nazwisko panieńskie nosiła moja prababcia Scholastyka, żona Wiktora Cezarego Sienkiewicza – nie sądziłem, że w poszukiwaniach przodków uda mi się dojść aż do początku XIV wieku! A tymczasem właśnie tego okresu sięgają dane z archiwum w Rydze. Co więcej, okazuje się, że na MyHeritage potomkowie Aszebergów rozsiani są po całym świecie – od Dani, przez Węgry po Australię. I okazuje się, że są oni opisani na stronach genealogicznych!
Imiona Aszebergów zostały podlinkowane do stron Wikitree. Jednak posiadane przeze mnie dane o rocznikach narodzin w XIII i XIV wieku są inne od tych w Wikitree. Na razie pozostawiam moje informacje. Wg Wikitree najstarszym Aszebergiem jest Gottschalk (Ascheberg) von Ascheberg (1240 – 1310), ojciec Ludgera. Jednak nie wymieniają go dokumenty, które ja posiadam.
Wg drzewa genealogicznego opracowanego na podstawie materiałów z Rittersbank pierwsi Aszebergowie szli następująco:
Ludger Aszeberg (ur. ok. 1317), poślubił z niejaką Wendelmodis.
Johan Aszeberg (ur. ok. 1354) poślubił niejaką Giselę
Bernhard Aszeberg ożenił się z Bylie
Johan Aszeberg i jego dwie żony Nella oraz Greta
Heinrich Aszeberg (ur. ok. 1420) żonaty z Hilla von Hamern
Didrik Aszeberg (Diederich) (1441 – 1470) i jego ż0na Kunegunda Landsberg
Wspomniany powyżej Didrik miał dwóch synów – Hermana i Bernharda, który nas interesuje.
Bernhard Aszeberg żeni się z Elżbietą Landsberg (to zagadkowe, bo on nie występuje na Wikitree), z tego związku rodzi się
Johan – Klas Aszeberg (Heinrich) (ur. ok. 1470 – zm. ok. 1509); jego żona Katarzyna – Maria von Piepenbrock; ich syn to
Stefan Aszeberg (zmarły ok. 1567), był rotmistrzem husarskim w Liwonii za czasów Zygmunta I, ożenił się z Dorotea von Corbeck (Korbach).
I tak dochodzimy do ważnej w tej wyliczance osoby, syna Stefana:
Rutger Aszeberg I (Senior) (zmarły ok. 1619). Jego żona to Anna von der Brincken (1563 – 1621).
Ów Rutger Aszeberg i Anna mieli dwóch synów: Wilhelma i Rutgera Juniora.
Wilhelm Aszeberg (14.11.1585-1642) ożenił się Margaryta von der Osten-Sacken. A ich synem był znany już nam
Rutger Aszeberg (2.06.1621 – 17.04.1693), baron i dowódca wojsk szwedzkich, pogromca Czarneckiego w bitwie pod Chojnicami, o którym już pisałem. Wspomnę tylko, że jego żoną od 1650 r. była Magdalena-Eleonora von Busek (1632-1690). Rutger doczekał się aż 25 dzieci. Jednak moja prababcia Scholastyka nie pochodzi z tej licznej rodziny.
Jej – a zatem i moim – przodkiem był drugi syn Rutgera Seniora – Rutger Aszeberg II czyli Junior (1588-1657), stryj słynnego bratanka. Tenże Rutger ożenił się z Elżbietą von Maydell (1614 -1663). Ich z kolei synem był
Gerhard Aszeberg (18.08.1642- 80.03.1693), pożeniony z Anną Marią von Buttlar (4.04.1649 -12.02.1688). Ich drugim synem był z kolei
Jerzy (Georg) Aszeberg (ur. 28.02.1684) który zapoczątkował litewską gałąź rodu Aszebergów. Jego zaś pra pra wnuczką była moja pra babcia Scholastyka Aszeberg (ok. 1863 – 14.05.1942). Ale to temat na inny wpis.
Niestety, informacje na Wikitree kończą się na Gerhardzie i jego pierwszym synu Röttger Gerhard von Ascheberg (1671 – 1747). O Jerzym (Georgu) Aszebergu z Litwy to źródło już nie wspomina, ale wszystko wynika z dokumentów, które posiadam i chętnie udostępnię zainteresowanym.
Przez osobę Gerharda, starszego brata „mojego” Jerzego można Aszebergów połączyć ze znakomitymi rodami, np. von Dönhoff. a także rodami rosyjskimi. Zadanie wymarzone dla genealogów.
Poniżej wizerunek herbu Aszebergów z akt Rittersbanku: