- przez Karol Sienkiewicz
Dzisiejszy wpis ma charakter szczególny – został napisany jako prezent urodzinowy dla Krystyny Jasnosz, która obchodzi dzisiaj 80te urodziny. Wpis ten bowiem poświęcony jest Stanisławie, mamie Krystyny. Pani Krystyno, wszystkiego najlepszego!
Stanisława urodziła się 25 grudnia 1909 r. w Wilnie jako najstarsza córka Ignacego i Zofii Sienkiewiczów. Ochrzczona została w wileńskim kościele Św. Rafała. To ładnie położony kościół, na Śnipiszkach (dzielnica Wilna). Dokumentem poświadczającym datę urodzin jest Świadectwo metryczne urodzenia i chrztu.
Krystyna Jasnosz, córka Stanisławy, ma jednak wątpliwości co do daty urodzenia mamy. Sprawa ta była niewyjaśniona pomiędzy Stanisławą a jej siostrą Genowefą. Czy wątpliwości są zasadne? No cóż, na powyższym dokumencie, zarówno data pisana cyfrą jak i słownie wykazuje cechy pewnej ingerencji, wyraźnie widać ślady przeróbki. Historia zna przecież liczne przypadki zmiany dat urodzin. Jak było naprawdę? Może kiedyś się tego dowiemy.
Nie posiadam informacji o młodości Stanisławy. Zapewne dzieliła dole i niedole swojej rodziny, w 1918 r. umiera jej ojciec Ignacy, dobrze prosperujący przedsiębiorca. Z okresu młodości pochodzi poniższe zdjęcie.
Wiemy jednak, że Stanisława była krawcową, zatrudnioną w Domu Handlowym Szumańskich w Wilnie, ul. Mickiewicza 1. Z całą pewnością pracowała tam pomiędzy 1928 r. a 1937 r. Poniższe zaświadczenie z czerwca 1928 r. zostało wydane w celu uzyskania legitymacji, zatem to zapewne początek pracy. To drugie, z 1937 r. wskazuje wykonywany zawód, czyli krawcowa.
Krystyna Jasnosz wspominała, że jej mama rozpoznawała swoje stroje u Hanny Ordonówny, słynnej przedwojennej aktorki.
W marcu 1937 r. (data poniższego zdjęcia) Stanisława wychodzi za mąż za Tomasza Chadaja (1907-1983). Z tego związku państwa Chadaj urodziło się troje dzieci, najstarsza Krystyna (ur. 1938), Lucjan (ur. 1940) oraz Stefania (ur. 1942). Poniżej zdjęcie, chyba ślubne.
Nie wiemy, gdzie mieszkali Chadajowie po ślubie, ale w pewnym okresie była to Nowa Wilejka. Z tymczasowego zaświadczenia tożsamości wynika, że w 1939 r. mieszkała przy ul. Piłsudskiego 11 (numer mieszkania niestety nieczytelny). Dokument poniżej.
Z okresu II Wojny pochodzi też poniższe świadectwo wydane w 1940 r. przez litewskie władze Wilna. Jest on o tyle ciekawy, że zawiera zdjęcia, podpis oraz odcisk palca Stanisławy.
W 1945 r. cała rodzina otrzymuje nakaz ewakuacji do Torunia. Wówczas Stefania wraz z rodziną mieszkała nadal w Nowej Wilejce, ale przy ul. Syrokomli, zapewne w jednym z drewnianych domków, które nadal tam stoją. Ostatecznie zamiast do Torunia Stanisława trafia do Elbląga.
W sierpniu 1983 r. umiera jej mąż, Tomasz Chadaj. Stanisława zmarła 26 maja 1989 r., pochowana jest wraz z mężem w Elblągu na Cmentarzu na Dębicy. Pod tym linkiem10 jest szczegółowa informacja o miejscu pochówku.