Eugenia Sienkiewicz-Przyałgowska była już bohaterką kilku wpisów na moim blogu. Ale to nic dziwnego, wszak jako malarka byłą osobą publiczną. Co więcej, jej portret z 1911 r. pędzla Nikołaja Siergiejew-Korobowa jest stale prezentowany w wileńskim Muzeum Sztuki. I dlatego z zainteresowaniem czytam wszelkie informacje o Eugenii, jakie uda się znaleźć z publikacjach jej współczesnych albo tych, które ukazały się już po jej śmierci.
A taką publikacją jest książka autorstwa Józefa Mariana Poklewskiego „Polskie życie artystyczne w międzywojennym Wilnie”, wydana w Toruniu w 1994 r. Autor opisuje tam obszernie całe środowisko artystyczne Wilna i kilka razy wspomina o Eugenii oraz znanych nam już faktach z jej życia.
Eugenia wspominana jest w tej książce w kontekście Wileńskiego Towarzystwa Niezależnych Artystów Sztuk Pięknych. Towarzystwo powstało w 1931 r. jako sprzeciw wobec dominacji Ludomira Sleńdzińskiego, malarza, od 1929 profesora na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Eugenia aktywnie działała w Towarzystwie – była członkiem Zarządu, pełniła funkcję skarbnika
Samo powstanie Towarzystwa zostało przyjęte dość chłodno i było nawet przedmiotem pewnych sporów. Okazuje się, że również wystawa ich prac w Wilnie (zapewne z udziałem Eugenii Sienkiewicz-Przyałgowskiej) nie była przyjęta zbyt ciepło (pozostałe również nie za bardzo się spodobały). Co ciekawe autor książki wspomina też o wystawie w warszawskiej Zachęcie, z której katalog udało mi się kupić do zbioru pamiątek.
W internecie można znaleźć dowody żywej działalności Towarzystwa, np. katalog z wystawy dorocznej w 1935 r.
W powyższym wpisie napisałem, kto jeszcze wystawiał w Zachęcie, poniżej zaś wspomnę o pozostałych członkach Towarzystwa, których dotychczas nie wymieniałem:
Wacław Dawidowski – (1882- 1962), w Wilnie od 1924, gdzie był nauczycielem rysunku, w 1924 podczas Wystawy Sztuki i Rzemiosła w Wilnie otrzymał Wielki Srebrny Medal, sekretarz Towarzystwa; zmarł w Sopocie. Jego prace występują na rynku sztuki.
Władysław Dunin-Marcinkiewicz – (1888 – 1968), pochowany na warszawskich Powązkach, jego działalność była przedmiotem badań naukowych.
Piotr Żyngiel – (1898 – 1983) – polski malarz, pedagog, konserwator, zasłużony dla Gdańska.
Antoni Paul – niestety, brak danych.
W sumie do Towarzystwa należało 20 osób, zaś okres jego intensywnych działań przypadał na lata 1931-1935.
Zainteresowanych odsyłam do książki (dostępna w bibliotekach), zaś w zakładce Dokumenty zamieszczam kilka stron z informacjami o Eugenii Sienkiewicz-Przyałgowskiej i Towarzystwie Niezależnych Artystów Sztuk Pięknych.
We wpisie zdjęcia z naszego wyjazdu do Wilna w 2016 r. (mam nadzieję, że niedługo pojedziemy tam znowu).
